Merhaba! Merhaba mı? O da ne? Neyse… Selamunaleyküm hah
şimdi oldu. Az önce bi kaç sayfa kitap okudum galiba ilham geldi, aslında
gelmemişte olabilir ben öyle hissediyor olabilirim bilemiyorum güvenemiyorum
zaten kendime ne zaman tam manasıyla güvendim. Daha ne yazacağımı bilmiyorum
hatta başlangıç olsun diye merhabadan girdim lafa. En iyisi bugün yaptıklarımı
anlatmak belki bi konuyu devam ettiririm. Bugün sabah uyandım (ne kadar garip
değil mi? UYANDIM) kalktım elimi yüzümü yıkadım, aynanın karşısında kendime
bakıp içimden “pff yine mi ben?” diyip yatağımın başına koyduğum gözlüğümü
almaya gittim. Aslında gözlüksüz de görebiliyorum ama net değil, tuhaf bişey.
Kahvaltı masasına oturdum annemler kalkmış kahvaltı hazırlamışlar ben de
oturdum yemeye başladım, gerçi sabah kahvaltısını çok da sevdiğim söylenemez.
Neden mi? (aslında bu soruyu siz sormadınız ben kendimi açıklama ihtiyacımı
doyurmak için soruyorum) ben kahvaltıkları sevmem örneğin zeytin, aslında ben
küçükken zeytin yerdim ama eşşek (yanlış yazdığımı biliyorum sadece böyle
yazmak hoşuma gidiyor) şakasına mağdur gittim. Nasıl mı? (hadi kıyamadım bunu
da anlatıcam) 5-6 yaşlarında elimde içi tıka basa zeytin dolu ekmekle
televizyona 1 metre ya da daha yakın bi şekilde televizyon izliyorum (galiba
gözlerim bu yüzden bozuldu) kapıdan ablam çıkageldi ve bana zeytinin
çekirdeğini yutma içinden zeytin ağacı çıkar dedi o gün bu gündür zeytin
yemiyorum alacağın olsun abla demesen ne olurdu? Bu arada peynir de yemem, yani
yerim de çok zor yerim kendilerini pek sevmiyorum umarım o da beni sevmiyordur,
sevgisini karşılıksız bırakmak istemem. Neyse kahvaltı faslını geçelim, geçelim de nereye geçelim sabahtan beri kayda
değer bişey yapmadım. Bi ara instaboy olabilmek için yakındanki markete gidip
eti puf (hayır, eti bana sponsor değil) aldım bi de çubuklu dondurma (dondurma
da golf marka çünkü boykot yapıyorum). Eve geldim kendime beyaz bi arka fon
hazırladım ve resmimi çektim. Ne çektiğimi bi ben bi Allah bilir. Resmim
instaya attım. İnstaboy oldum mu? Hayır. Hatta resmi atalı 5 saat oldu daha 27
beğeni geldi (şu an saat 21:05). Neyse zaten benden ne instaboy olur ne de
twitter fenosu. Önemli olan adam olabilmekte gerçi adamız da yavuz abi sürekli
adamsın diyo, ona güveniyorum. O değilde kaç saattir odamdayım odaya girerken her
yer aydınlıktı az önce su almaya gittim her yer karanlık bi ara noluyo lam
dedim sonra saate bakınca anladım, akşam olmuş. Akşam iyidir hatta gece
akşamdan daha iyidir. Her yer karanlık olur sadece gerçekten parlayanlar ortaya
çıkar, hele bi de elektrikler kesilince
daha iyi olur ampuller söner gökyüzündeki bir hilal (dönemlerine göre şeklide
değişir) ve 5 yıldız belirir. Elektrikler kesilince evdekilerle de görüşürüz
(evet biliyorum elektrikler kesilince aynı anda 40 kişinin attığı tivit bu).
Çok yazdım galiba zamanım kısaydı ben de aklıma ne gelirse yazdım. Bu yazının devamı
gelir mi? Gelmez gibi. Çok üşengecim çok. Nefes almak göz kırpmak refleks
olmasaydı onlara da üşenirdim. Neyse ben gidiyorum bu yazıyı kaydedip ablama
okutayım biraz vicdan azabı çeksin. Onun yüzünden zeytin yiyemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder